15.04.2008r. – 8. dzień wyprawy

776

25 kwietnia 2008

15.04.2008 r.

8 dzien wyprawy

Wstalem tradycyjnie o 6 rano – moj gospodarz juz nie spal. Kiedy ja bylem zajety poranna toaleta, on w tym czasie przygotowal sniadanie.

O 7.15 wyruszylem w droge. Do granicy mialem 20 km, ktore pokonalem w spacerowym tempie. Tam przekasilem, porozmawialem z Polskimi kierowcami TIRow (czekali az Pani skonczy sie przerwa, aby mogli kupic winiety). Do Daugavpils jechalo mi sie dobrze. Troche zwiedzilem miasto, a na jego obrzezach kupilem troche jedzenia.

Kolejne miasto na mojej drodze to Rezekne – 80 km dalej. Postanowilem je podzielic na cztery czesci, a po kazdej z nich krotka przerwa na przekaszenie. Pierwsza czesc poszla super – jechalem ok. 27 km/h. Niestety po przerwie nogi sie zbuntowaly – bolaly mnie, a jazda nie szla. Ostatecznie do Rezekne dotarlem godzine pozniej niz planowalem. Zatrzymalem sie na wjezdzie do miasta, aby zrobic pamiatkowe zdjecie. Ruszajac ponownie, ze zdziwieniem zauwazylem, ze mam usterke w rowerze – cos piszczalo jak pedalowalem (ale tylko do przodu). Zatrzymalem sie na pobliskiej stacji benzynowej, aby sprawdzic co sie stalo. Niczego nie zauwazylem, wiec ruszylem w miasto w poiszukiwaniu sklepu rowerowego lub mechanika, aby poradzic sie. Niestety bylo po 18 i bylo za pozno. Zatrzymalem sie na chodniku przy wyjezdzie z miasta i zaczalem od nowa przegladac wszystkie tryby. Zauwazylem, ze z tylu nie pracuje najmniejsza zebatka, a „z gory” jest wolny jeden bieg. Nie doszedlem o co chodzi, wiec zaczalem rozpytywac sie znajomych o mechanika. W pobliskim domu mieli znajomego, ktory naprawia rowery. Ale z przerzytkami nie miel jeszcze do czynienia. Ale 7—letnia Pani Irena, wlascicielka domu (syn Iman), jak sie dowiedziala, ze jestem Polakiem, zaproponowala mi nocleg, a rano syn ma mnie zaprowadzic do sklepu rowerowego.

Statystyki dnia: